Ευφάνταστα μενού με απροσδόκητους γευστικούς συνδυασμούς και πολυπολιτισμικές πινελιές, συνθέτουν το πολύχρωμο μωσαϊκό της διεθνούς κουζίνας που γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλής στην Ελλάδα και όχι μόνο. Μπορεί η μεσογειακή κουζίνα να έχει δώσει ήδη τα διαπιστευτήριά της, όμως πάντα υπάρχει χώρος για γαστρονομικούς πειραματισμούς και νέες τάσεις.
ΜΑΛΑΙΣΙΑΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ
Αν θέλετε να δοκιμάσετε κάτι διαφορετικό από αυτά που ξέρατε μέχρι σήμερα, τότε η κουζίνα της Μαλαισίας θα σας εκπλήξει με την ιδιαιτερότητά της. Αν και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στον ευρύτερο κόσμο, οι επαΐοντες της σύγχρονης γαστρονομίας γνωρίζουν ότι η Μαλαισία διακρίνεται για την εκπληκτική και γεμάτη αντιθέσεις κουζίνα της.
Αυτό που την ξεχωρίζει είναι το γεγονός ότι δεν περιορίζεται μόνο σ’ ένα μαγειρικό στιλ, αντιθέτως κάθε πιάτο της αποτελεί ένα πολιτισμικό σταυροδρόμι. Άλλωστε η μακρά ιστορία που έχει στο διεθνές εμπόριο αλλά και η πρακτική της επιμειξίας, συνέβαλαν στην υιοθέτηση του multi culti προφίλ.
Το αποτέλεσμα δεν είναι άλλο από μία ποικιλία πιάτων που παντρεύουν μερικές από τις πιο απροσδόκητες γεύσεις. Υπάρχουν τέσσερα διαφορετικά είδη μαλαισιακής κουζίνας, το Classic Malay, το οποίο χαρακτηρίζεται από το αργό μαγείρεμα και τη χρήση ξηρών συστατικών, το Nyonya, το οποίο είναι υβρίδιο διαφορετικών κουλτούρων και φημίζεται για τα γλυκά του, το Κινέζικο, το οποίο συναντάται κυρίως στην Kuala Lumpur και την Penang και τέλος το Ινδικό το οποίο διακρίνεται για τα κλασικά πιάτα όπως είναι το nasi lemak (ρύζι μαγειρεμένο με γάλα καρύδας, φιστίκια, αυγά, τσίλι και κοτόπουλο) και το roti canai (παραδοσιακό ψωμί με κάρυ ή σαρδέλες).
ΚΙΝΕΖΙΚΗ
«Το να κυβερνάς ένα μεγάλο έθνος είναι σαν να μαγειρεύεις ένα μικρό ψάρι». Έτσι πιστεύει ο κινεζικός λαός, δηλώνοντας τη μέγιστη αξία που προσδίδει στην κουζίνα του. Η all time favorite κουζίνα δεν είναι τυχαία στην κορυφή των προτιμήσεων των λάτρεων της υγιεινής διατροφής αλλά και της νοστιμιάς.
Οι Κινέζοι έχουν τελειοποιήσει διάφορες τεχνικές μαγειρέματος όπως είναι το τσιγάρισμα, το τηγάνισμα, το ψήσιμο στα κάρβουνα, το μαγείρεμα στον ατμό και η διατήρηση των τροφών σε μορφή τουρσιών.
Πρόκειται για μία αρμονική σύζευξη χρώματος, γεύσης, μορφής και οσμής που επιτυγχάνεται με τον συνδυασμό διάφορων υλικών, το μυστικό των οποίων πέρασε από γενιά σε γενιά. Βλαστοί μπαμπού, τόφου, πιπερόριζα και πιπεριές σετσουάν είναι μερικά από τα μυστικά υλικά που δίνουν ζωή στις κινεζικές συνταγές, συνδυασμένα με χοιρινό, αρνί και ψάρι.
Είθισται τα πιάτα να σερβίρονται μ’ έναν τελετουργικό τρόπο, σ’ ένα minimal περιβάλλον άρτιας αισθητικής, έτσι ώστε να εκτιμηθεί η υψηλή τέχνη της κινεζικής μαγειρικής. Άλλωστε και η χρήση των chopsticks θέλει την αυτοσυγκέντρωση και την τέχνη της.
ΦΙΛΑΝΔΙΚΗ
Ίσως η σκανδιναβική κουζίνα να μην είναι ευρέως γνωστή, όμως σιγά-σιγά αποκτά όλο και περισσότερους φανατικούς που λατρεύουν τις ασυνήθιστες γεύσεις. Το next big thing της γαστρονομίας φαίνεται ότι αλλάζει τις διατροφικές συνήθειες των ευρωπαίων και όχι μόνο, οι οποίοι ψάχνουν κάτι καινούριο, εξωτικό και γνήσιο ταυτόχρονα.
Όσο για τους νέους σεφ, αν και με σεβασμό στην παράδοση δεν φοβούνται να σπάσουν τους κανόνες και να πειραματιστούν με νέους γευστικούς συνδυασμούς. Άλλωστε, το κλειδί για την επιτυχία της φιλανδικής κουζίνας δεν είναι άλλο από τα συστατικά τα οποία αποτελούν δώρο του καθαρού αέρα και της γόνιμης γης. Μερικά από αυτά είναι τα μούρα, οι τάρανδοι, τα μανιτάρια και το ψάρι, με βασικό εκπρόσωπο τον σολομό. Σπεσιαλιτέ της είναι το kalaccuco(πίτα με ψάρι και χοιρινό) αλλά και το φιλέτο ταράνδου με σάλτσα από έλατο.
ΙΑΠΩΝΙΚΗ
Μία κουζίνα με ιδιαιτερότητες που -αν και τελείως διαφορετική από την ελληνική- έχει φανατικούς οπαδούς, ενώ έχει παύσει πλέον να θεωρείται άλυτο μυστήριο, αφού οι γεύσεις της έχουν πια αποκωδικοποιηθεί. Σημείο κατατεθέν δεν είναι άλλο από το γνωστό στους πάντες sushi.
Λέξεις όπως sushi, dashi, miso κ.λ.π. έχουν εισβάλει στο γαστρονομικό λεξιλόγιο των θηρευτών της γεύσης, με την ιαπωνική κουζίνα να είναι must τόσο για ένα ρομαντικό γεύμα όσο και για ένα επαγγελματικό. Ένα τυπικό γεύμα περιέχει ρύζι, σούπα, λαχανικά ως συνοδευτικά και sake.
Το ρύζι είναι συνήθως κοντόκκοκο, με πολύ άμυλο και εμφανίζεται είτε αυτόνομα είτε σε άλλα πιάτα όπως το sushi. Η σόγια, το αλάτι και τα φύκια, το ξύδι από ρύζι (yonezu), το κρασί από ρύζι (mirin), το wasabi και το τζίντζερ είναι οι πυλώνες της ιαπωνικής κουζίνας μαζί με τα ψάρια και τα θαλασσινά.
Όσο για το κρέας, το μοσχαρίσιο συχνά τρώγεται ωμό σε στιλ sashimi ή teriyaki (ψητό στην σχάρα και μαριναρισμένο με σόγια και κρασί ρυζιού). Ωστόσο, πριν την καθαυτή απόλαυση του φαγητού, προηγείται η απόλαυση των ματιών, με την αισθητική των πιάτων να έχει σημαντικό ρόλο ως μέρος της τελετουργίας.
ΤΑΪΛΑΝΔΕΖΙΚΗ
Πικάντικη, αλμυρή, γλυκιά και ξινή, η ταϊλανδέζικη κουζίνα είναι μοναδική και λατρεύεται απ’ όλον τον κόσμο. Η ιστορία της αρχίζει κάπου στον 13ο αιώνα με σαφείς επιρροές από τη σιαμέζικη κουζίνα αλλά και από άλλες χώρες με τις οποίες οι Ταϊλανδοί είχαν εμπορικές συναλλαγές, όπως την Κίνα, τη Βιρμανία, τη Μαλαισία, την Ινδία και την Ινδονησία.
Έτσι, από τους Ινδούς έμαθαν να χρησιμοποιούν το κάρυ, τον κόλιανδρο, τις πιπεριές τσίλι, το κίμινο και την κιτρινόριζα. Από τη γειτονική Κίνα πήραν ένα μεγάλο δώρο, το γουόκ. Επίσης έμαθαν τα ρυζομακάρονα, ενώ αργότερα ξεκίνησαν τη δική τους παραγωγή.
Η ταϊλανδέζικη κουζίνα είναι αρωματική και ιδιαίτερα καυτερή, καθώς στα φαγητά χρησιμοποιούνται υλικά όπως τσίλι, γλυκολέμονο, πιπερόριζα και λεμονόχορτο (γνωστό και ως λουίζα ή βερβένα) αλλά και κάρυ που σερβίρεται με άσπρο αρωματικό ρύζι. Διάφορες κατηγορίες κρεατικών και ψαριών συνδυάζονται μοναδικά με ντόπια λαχανικά, μυρωδικά και μπαχαρικά που σερβίρονται με ρύζι και ρυζομακάρονα.
ΤΣΕΧΙΚΗ
Η τσέχικη κουζίνα είναι τυπική της Κεντρικής Ευρώπης, με γερμανικές, αυστριακές, πολωνικές και ουγγρικές επιρροές. Στην χώρα του παραμυθιού, από τον Μεσαίωνα το φαγητό είχε εξελιχθεί σε σπάνια τέχνη, ενώ τα γεύματα διαρκούσαν ώρες ατέλειωτες.
Διακρίνεται για την αυθεντικότητά της, ενώ είναι πολύ χορταστική, με κρέμες, ντάμπλινγκ (ζύμη στον ατμό σε διαφορετικές γεύσεις), γαρνιτούρες με πατάτες, ρύζι και σάλτσα, ενώ τα πιάτα σερβίρονται συνήθως με κάποια λαχανικά ή λάχανο τουρσί. Κατά βάση στηρίζεται στο κόκκινο κρέας, ωστόσο στα καλά εστιατόρια δεν λείπουν και τα ψάρια.
Όσον αφορά στα πιο τυπικά πιάτα, λόγω του κρύου κλίματος τις περισσότερες φορές το γεύμα αρχίζει με σούπα, η οποία προσφέρεται σε πολλές ποικιλίες και συνεχίζει με το knedlo zelo vepro (ντάμπλινγκ, λάχανα τουρσί και ψητό χοιρινό) και svickova na smetane (μοσχαρίσιο φιλέτο με ελαφρώς γλυκιά σάλτσα λαχανικών και κρέμα γάλακτος).
